سندروم آسپرگر اختلالی است که بسیار شایع است و برخی آن را با اوتیسم اشتباه میگیرند.
سندروم آسپرگر زیر شاخه ای از اوتیسم به حساب می آید که نشانه های آن؛نداشتن تسلط در گفتار و نوشتار و عدم برقراری ارتباط در اجتماع میباشد.
سندروم آسپرگر نوعی خفیف از اختلال اوتیسم میباشد که متاسفانه نشانه های واضح و دقیق‌تری از آن در دست نیست ،اما درمورد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند به نکاتی باید توجه کنید؛ برخی این افراد باهوش هستندولی در برقراری ارتباط عمومی و عاطفی دچار مشکل میشوند.
یکی از رفتارهای آنها انجام رفتارهای وسواسی است. کودکانی که دچار این اختلال هستند برخی رفتارهایشان را پشت سرهم و مدام تکرار میکنند.
این اختلال یک بیماری مجزا است که هیچ گونه نشانه ی علمی ندارد و تنها نشانه ی آن شباهتش به اوتیسم است.
آشنایی با سندروم آسپرگر
برخی بیماری ها هستند که شباهت هایی به این اختلال دارند و زیر شاخه ی این اختلال قرار میگیرند.
در دی اس ام ۵ ؛نشان داده شده است که این اختلال مخصوص افرادی است که سطح متوسطی از هوش را دارا هستند ودر نوشتن وصحبت کردن دچار مشکل میشوند.
بعضی از پدرو مادر ها زمانی که رفتارهای وسواسی کودشان را میبینند فکر میکنند که کودک دچار وسواس شخصیت شده است ولی نمیدانند که اختلال وسواس شخصیت با سندروم آسپرگر متفاوت است. جهت کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با مشاوره کودک تلفنی گپچه کلیک کنید.
علائم و نشانه های اختلال آسپرگر چیست؟
این اختلال از دوران کودکی آغاز میشود واگر والدین نیز دچار این اختلال باشندکودک نیز بیشتر درمعرض مبتلابه این اختلال قرار میگیرد.
این کودکان ارتباط چشمی برایشان سخت است ودر گروه و جمع توانایی نظر دادن را ندارند و مانند کودکان دیگر نمیتوانند از زبان بدن استفاده کنند و عواطف و احساساتشان را از روی صورتشان تشخیص بدهند.
به این صورت که اگر شخصی دست خودش را به نشانه ای تکان بدهد کودک اصلا متوجه آن نمیشود.
یکی دیگر از نشانه های سندروم آسپرگر،کاهش انتقال احساسات و عواطف و بیان آن میباشد، مثلا این کودک زمانی که باید بخندد،نمیخنددو هیچ واکنشی ندارد.و دربیان کردن احساسات و عواطفش هم بی تحرک است.و هیچ نوع احساسی نسبت به صحبت هایش ندارد.
این کودکان درباره موضوعاتی که به خودشان مربوط است با پدرو مادرخود حرف میزنند و آن را تکرار میکنند.
آنها تکرار کردن کار مورد علاقه شان را بسیار دوست دارند و ازچیزی که متنفرند،"تغییر کردن"است.
به همین دلیل است که به خانواده ها گفته میشود تا کلاس درس کودک را عوض نکنند چون دچار افت تحصیلی میشوند.
چگونه سندروم آسپرگر را تشخیص دهیم؟
اگر این علائمی که ذکر کردیم را در کودکتان مشاهده کردید توصیه میکنیم که حتما به یک مشاور مراجعه کنید و از آنها کمک بگیرید.
و برای تشخیص بهتر، به چندین پزشک متخصص درزمینه،روانشناس و اعصاب و روان وپزشک اطفال مراجعه کنید تا سندروم آسپرگر را تشخیص بدهند و کمک تان بدهند.
سوالاتی که پزشکان در زمینه تشخیص بیماری از شما می پرسند شامل سوالات زیر می باشد:
-آیاتمرکز فرد بر روی موضوع خاصی است؟
-ارتباطات اجتماعی او چگونه و در چه سطحی میباشد؟
-کودکتان از چه زمانی شروع به حرف زدن کرده است؟
-علائم مشهود کودکتان چیست؟
درمان اختلال آسپرگر
راهکارهای زیادی برای درمان اختلال آسپرگر وجود دارد که"تمرین رفتار اجتماعی" یکی از این راهکار ها است که عدم توانایی ایجاد روابط اجتماعی را در فرد کاهش میدهد. با کودکتان ارتباط چهره به چهره برقرار کنید و آن را در گروه های دوستانه بفرستید و رفتار در محیط عمومی را به او یاد بدهید.
1. کلاس های گفتار درمانی:
کلاس های گفتار درمانی را باید به صورت مکرر و دقیق ادامه بدهید و مرتبا با کودک در ارتباط باشیدو به او کلمات را یاد بدهید و در این کلاس ها روی تن صدای فرزندتان کار میکنند و مشکل گفتاری اش را درمان میکنند و زبان بدن را هم به او یاد میدهند.
2. درمان رفتار شناختی:
در این روش،شیوه های فکر کردن را به کودک یاد میدهند تا بتواند احساسات و عواطفش را بیان کند.
"کنترل کردن رفتار" نیز دسته ای دیگر از فعالیت های حاصل از این شیوه درمانی است، که بعد از این روش کودک یاد میگیرد چگونه خشم و وسواس خود را کنترل کند.
3. آموزش های والدین:
والدین در رشد این کودکان بسیارنقش بسزایی دارند.
پدر و مادر در قالب بازی سعی میکنند که این تمرینات را با کودک در طول روز انجام دهند تا تاثیر بیشتری در درمان ببینند.
زیرا خانه محیط امنی برای کودک است و او در خانه در کنار پدر و مادرش تمریناتش را انجام میدهد و یادگیری در قالب بازی نیز برای کودک بسیار راحت تر است.
دارو درمانی نیز یکی دیگر از روش های درمان است که حتما باید زیر نظر پزشکان صورت بگیرد.
داروهایی که تجویز میشوند(داروی افسردگی،تحریک کننده و ضد روان پریشی)میباشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با مشاوران آنلاین گپچه با ما در ارتباط باشید.
بیشتر بخوانید:
نحوه برخورد با کودک غرغرو
رشد عاطفی کودک و نقش والدین در آن
نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.