با اینکه شاید نزد همه مردم ، خوردن به منظور رفع نیاز گرسنگی انسان است، اما ممکن است خوردن به خاطر وجود یک اختلال انجام شود. ممکن است در پیرامون خود افرادی را دیده باشید که هنگامی که استرس دارند، پرخوری می کنند و به میزانی که استرس آنها بیشتر می شود، پرخوری آنها هم افزایش می یابد. در نقطه مقابل، هستند افرادی که هنگام داشتن استرس کم اشتها شده و نمی توانند چیزی بخورند که البته این هم یک اختلال و بیماری روانی است. در این بین کسانی هم هستند که به خوردن اقلام غیرخوراکی روی می آورند. در واقع این حالت هم در ردیف اختلالات روانی قرار می گیرد.
کسانی که به خوردن اقلام غیرخوراکی روی می آروند، به خاطر این نیست که به غذا و مواد خوراکی دسترسی ندارند، بلکه ممکن است در خانه باشند و خوراکی های زیادی هم در دسترس آنها باشد، اما باز هم به همان کار خود ادامه می دهد. این نوع بیماری را اختلال پیکا نامگذاری می کنند.
اختلال پیکا یکی از شاخه های اختلالات خوردن است طی آن فرد بیمار به سوی خوردن مواد غیرخوراکی می رود. نام این اختلال برگرفته از پرنده ای به همین نام است که هر چیزی را می بلعد. به همین خاطر این بیماری به نام اختلال پیکا نامگذاری شده است.
افراد مبتلا به پیکا، کاغذ، پارچه، سنگ، گچ، مدفوع انسان یا حیوان و یا هر چیزی که قادر باشند در دهانشان جای بدهند را می خورند. در این بین برخی هم هستند که نسبت به استشمام بوی خاک حس خوبی پیدا می کنند و دوست دارند خاک بخورند. این رفتار در صورتی اختلال پیکا تلقی می شود که چنین حالات و رفتارهایی مدت زیادی به طول بینجامد.
علائم اختلال پیکا
اشاره شد که هر علاقمند به خوراکی را نمی توان مبتلا به پیکا دانست. مبتلایان به این نوع اختلال دارای علائمی هستند که وجود این علائم در آنها به منزله داشتن این اختلال است. در زیر به این علائم اشاره کرده ایم.
1-فرد مبتلا به پیکا، دستکم یک ماه به مداوم مواد غیرخوراکی می خورد که این مواد می توانند هر چیزی باشند. برخی سنگ می خورند، برخی کاغذ و برخی هم چوب. مهم این است چیزی که او میخورد فاقد ارزش غذایی است.
2-علامت دوم این اختلال این است که خوردن مواد غذایی و غیرقابل هضم، متناسب با مرحله رشد فرد نیست.
3-اگر این رفتارها در قالب یک اختلال روانی مانند معلولیت ذهنی در اختلال رشد ذهنی، اختلال طیف اتیسم و یا دوران بارداری باشد، می بایست به قدری شدید و خطرآفرین باشد که پزشکان به بررسی آن بپردازند.
طبق علائمی که در بالا گفته شد، قادر خواهید بود که افراد مبتلا به این اختلال را شناسایی کنیم. اینگونه از افراد به سوی خوردن هر چیزی روی می آورند که این خوردن کاملا بی منطق بوده و موادی که می خورند هم ارزش غذایی ندارند.
جهت اطلاعات بیشتر و ارتباط با مشاوره کودک تلفنی کلیک کنید.
درمان اختلال پیکا
برخلاف اینکه اختلالات روانی تنها از طریق روان درمانی، درمان می شوند، اما اختلال پیکا به ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی برای درمان نیاز دارد. در حقیقت فرد مبتلا به اختلال پیکا باید، علاوه بر مصرف دارو، از لحاظ روحی هم مداوا شود.
دارو درمانی اختلال پیکا
روانشناس می تواند در روند درمان فرد مبتلا به اختلال روانی پیکا کمک کند. در روند این درمان احتمال دارد داروهایی به فرد مبتلا توصیه شود که با کمک آنها می توان از قدرت این اختلال کم کرد. این داورها می توانند داروهای ضدافسردگی مانند فوکسیتین باشند.
آمفتامین ها هم نوعی دارو هستند که می تواند در کوتاه مدت اثرگذاری مثبتی داشته باشند اما به سبب عوارضی که دارند، استفاده از آنها در بلند مدت توصیه نمی شود.
روان درمانی اختلال پیکا
در بالا ذکر کردیم که روان درمانی باید همسو با دارودرمانی باشد. مناسب ترین روش در روان درمانی اختلال پیکا، درمان شناختی رفتاری است.
علاوه بر این روش، شیوه های رویکرد رفتاری و روانکاوی هم قادر هستند در درمان اختلال پیکا اثر بگذارند. در جریان روانکاوی ریشه این اختلال کشف شده و روانشناس به درمان آن مشغول خواهد شد.
کودکانی که مبتلا به اختلال پیکا هستند را می توانت از طریق بازی درمانی، درمان کرد. این روش یکی از سریع ترین و موثرترین روش های برای درمان اختلال پیکا در کودکان است.
جهت ارتباط با کارشناسان گپچه و دریافت مشاوره آنلاین با ما میتوانید در ارتباط باشید.